ONDB beach borrel
ONDB-strandfeest bij grandcafé aan zee Zand in Katwijk
Op dinsdag 25 Augustus is het tijd voor de inmiddels traditionele strandbijeenkomst van het ONDB. Ook dit jaar is Dirk Schipper van grandcafé aan zee Zand in Katwijk onze gastheer. Hij gaat ons laten ervaren wat hij onder gastheerschap verstaat. Een gezellige sfeer, hapjes en drankjes begeleid door een dj. Kortom, een ideale gelegenheid om bij te praten en te netwerken. Kom ook, en neem gerust een introducee mee.
Inloop vanaf 19.30 uur, aanvang programma 20.00 uur.
Je kunt vooraf ook een hapje komen eten. Reserveer dan even bij Dirk en zijn team via (071) 401 23 14.
Parkeren kun je in de Parkeergarage Boulevard.
Een eeuw geleden begon Dirks overgrootvader met de verhuur van tenten, stoelen en ligbedden. Honderd jaar later staat op dezelfde locatie een prachtig strandpaviljoen. Het is in juni 2018 opengegaan en je kunt er jaarrond terecht voor ontbijt, lunch, diner, streetfood of een drankje. Van een hapje eten met je gezin tot een bruiloft of bedrijfsfeest, hier moet je zijn.
Jaarrond op het strand
Zand heeft sinds 2018 een permanente vestiging op het strand van Katwijk. Tot die tijd bouwden Dirk Schipper en zijn vader ieder voorjaar het strandpaviljoen op. En aan het eind van het seizoen ging alles de opslag in. Dat was kostbaar en zwaar en het gebouw had niet de kwaliteit en uitstraling die de horecaondernemers wilden. Nu kunnen gasten ook in de winterperiode genieten van de gastvrijheid van Zand.
Half leven in de horeca
Dirk Schippers (33) werkt al sinds zijn 15e in de horeca. Hij heeft een eigen restaurant gehad op de boulevard en kwam daarna als bedrijfsleider bij zijn vader in het bedrijf. Sinds januari 2023 heeft Dirk het bedrijf helemaal overgenomen van zijn vader. Naast Zand staat strandpaviljoen Zilt, dat is ook van Dirks vader. Daar heeft zijn broer de leiding.
Kraakvers
‘We hebben alles in huis om onze gasten een topverblijf te bieden’, zegt Dirk. ‘Onze producten zijn kraakvers, de koks zijn vakkundig en de bediening is vriendelijk en enthousiast. We hebben een uitgebreide kaart, een uitstekende keuken en een uitnodigend terras. Ik nodig alle ONDB-leden van harte uit om ons uit te proberen.’
Genomineerd!
Zand mag zich het beste terras in Zuid-Holland van 2023 noemen. Dat maakte het horecavakblad Misset Horeca 26 juni bekend in de jaarlijkse Terras Top 100. Zand staat bovendien landelijk op de 13e plek van de beste terrassen van Nederland. Daarmee is Zand het enige strandpaviljoen in Nederland die opgenomen is in de prestigieuze lijst. De Misset Horeca Terras Top 100 is een ranking die jaarlijks via een onafhankelijke, deskundige vak- en hoofdjury tot stand komt. In een eerste ronde hebben alle deelnemende terrassen twee anonieme, onaangekondigde bezoeken gekregen. Tijdens deze bezoeken letten juryleden op tientallen aspecten van het terras. Na de eerste ronde kregen de 100 best scorende terrassen opnieuw bezoek van een vakjurylid, anoniem, waarna de lijst in de juiste volgorde is gezet.
Namens de activiteitencommissie
Van de voorzitter
Oost, west, . . . .
Beste Lezer,
De eerste week van de vakantie zit er inmiddels alweer grotendeels op. Voor ons ook dit keer voor een groot deel weer de gebruikelijke stadsvakantie; na eerder Londen, Berlijn, Barcelona, Rome, Parijs, Lissabon, Florence, weer Berlijn, Edinburgh en Napels werd het dit keer een weekje Oslo (waar ik dit nu schrijf); maar nu wel met nog een rondje Zuid-Noorwegen er achteraan. Met hier in Oslo nu als 'uitvalsbasis' wederom een bescheiden Airbnb-appartement, op een qua ligging strategisch gekozen plek midden in de stad, en ook dit keer met een royaal en schitterend dakterras. Nou, dat is héél goed uit te houden . . . .
Het leuke van vakantie vieren in een grote stad is voor ons dat er binnen een klein gebied toch altijd heel veel te zien en te beleven is. Ook nu weer in een stad als Oslo. En da's wel zo handig in het geval dat je vrouw qua mobiliteit niet over zo'n grote actieradius beschikt en dat hele dagen aan strand of zwembad liggen niet (meer) aan het gezin besteed is. En willen we dan een keer een dagje niet weg, dan blijven we gewoon 'thuis'; we zijn er immers toch lang zat. Niets 'moet' en alles 'mag'; het is tenslotte vakantie. En daarmee ontwijken we dit jaar op een vrij eenvoudige manier de Zuid-Europese hitte en dus ook de Italiaanse hagel. Het enige “Italiaanse” wat wij hier gezien hebben is de pizza en de enige “hagel” was hier op zich ook wit, maar dan wel van het merk Venz. Want ja, dat neem je als gemiddelde Hollander natuurlijk toch wel gewoon even mee van thuis . . . .
En het leuke was dat ik hier zo’n vijftig jaar geleden als kleine jongen ook al eens was geweest. En een jaar of vijftien later met Sylvia ook nog een paar maal. Dus dit werd voor ons een mooie “trip-back-to-memory-lane”, waarbij we gewoon weer langs alle verplichte nummers gingen; nu met onze zoon Bob erbij. En zo werden vanzelfsprekend weer het Vigeland-park, de Holmenkollen-skischans, het Norsk Openlucht Museum, het Bislet-stadion, het Stadhuis, het Fram-museum en uiteraard ook het Kon-Tiki-museum aangedaan. Maar er was daarnaast inmiddels nog véél meer te beleven, met een hoop nieuwe gebouwen en architectuur (zoals het Opera-gebouw, het Munch-museum en de nieuwe Aker Brygge-wijk) als kersen op de taart . . . .
Dat 'stadsleven' in zo'n grote stad boeit ons nu eenmaal ook omdat er altijd wel reuring op straat is. En dan bedoel ik niet alleen de (relatief geringe) drukte bij de toeristische attracties, de straatartiesten, de marktjes, de bedelaars of de straatverkopers, maar juist ook het 'stadse leven' zelf. Dat speelt zich eigenlijk net zoals in Zuid-Europa, in een veel noordelijkere stad als Oslo toch ook voor een behoorlijk groot deel gewoon nog op (de vele terrassen aan) de straat af. Ook daar zitten de lokale mensen nog tot 's avonds laat op straat te eten of te drinken op de vele terrasjes en het is helemaal geen straf om daar dan tussen te 'moeten' zitten. Al moet je hier alleen wel behoorlijk wat meer geld meenemen voor een biertje of een wijntje. En als je die reuring uiteindelijk dan toch nog zat bent, dan ontvlucht je die gewoon weer door 'thuis' op het dakterras te gaan zitten en nog even een wijntje te nemen en de sterren te tellen. Heerlijk toch om ook hier weer zó in een stad te kunnen leven . . . .
Maar ten opzichte van de Zuid-Europese steden is het hier op zich wel een heel stuk rustiger. Hier dus geen nachtelijke herrie van de vele vuilophaaldiensten, hier wel gewoon plaats om je auto fatsoenlijk te kunnen parkeren, hier geen luide Italiaanse stemmen en slaande deuren in het hol klinkende trappenhuis, hier geen stinkende vuilnisbakken op straat en hier ook geen gewapende militairen op straat Toch blijft het nog wel steeds een stad en het is er dus nog steeds druk genoeg, dus daarom gaan we morgen gewoon ook nog even een goede anderhalve week verder op doorreis door het binnenland van Noorwegen. Ook opnieuw weer naar plekken waar we eerder ook al eens geweest zijn, maar waar we heel erg benieuwd naar zijn hoe dat er nu, decennia later, inmiddels dan weer uitziet . . . .
En komen straks we dan eenmaal weer thuis dan weten we nu al wat we dan weer zullen gaan ervaren. Wát een rust en wát een ruimte (ten opzichte van Oslo) en wát heerlijk om toch alles zo lekker georganiseerd en zo lekker in de buurt te hebben (ten opzichte van het overgrote deel van de rest van Noorwegen). En dan begint onze vakantie eigenlijk gewoon weer opnieuw. Gewoon voor de rest van het jaar, in ons eigen huis. Nóg heerlijker toch om zó in een (Bollen)dorp te kunnen leven. Dus na “Oost, West” en inmiddels ook “Zuid” en “Noord” blijft het voor ons toch altijd nog gewoon: “Thuis Best” . . . .
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB)
