AANKONDIGING | 20-09-2022
Een Nobel(s) bezoek op rolletjes
Innovatieve automatisering voor land- en tuinbouw
Arnold van Nobelen begon in 1955 Nobels machinefabriek. 14 jaar later maakt hij zijn eerste potmachine voor plantenkwekerijen. Het betekende een revolutie in de teeltwereld en de start van een bloeiperiode voor het bedrijf, die tot op de dag van vandaag voortduurt. Op 20 september bezoekt het ONDB het bedrijf, dat sinds eind 2017 gevestigd is in op Bulb Trade Park 1 in Noordwijkerhout.
Patricia van Nobelen is de kleindochter van Arnold van Nobelen. Ze werkt sinds 2018 in het bedrijf als assistent van directeur Koos de Vink. Ook haar zussen Cindy en Chantal hebben een functie in de onderneming; Chantal is kwaliteitsmanager, Cindy is verantwoordelijk voor marketing. ‘Ik denk dat het voor ONDB-leden heel leuk is om te zien hoe we werken’, zegt Patricia. ‘We hebben hier alles onder 1 dak en we leiden jullie graag rond.’
Trots op ons bedrijf
Ze verwacht niet dat ONDB-leden direct bestellingen zullen plaatsen voor machines uit de fabriek van de Nobels Group. ‘Al zou dat natuurlijk wel mooi zijn’, lacht ze. ‘We vinden het leuk om aan ondernemers te laten zien waar we mee bezig zijn. We zijn trots op ons bedrijf en dat delen we graag. En misschien hebben de leden wel een neefje of nichtje die bij ons wil komen werken. Want net als veel andere bedrijven kunnen wij nieuwe medewerkers goed gebruiken.’
Nobels Group, Bulb Trade Park 1, Noordwijkerhout. Inloop 20 september vanaf 19.30 uur. Er is voldoende parkeergelegenheid.
Meld je tijdig af
Heb je je ingeschreven, maar kun je toch niet komen? Meld je dan uiterlijk 48 uur vóór aanvang van het event af bij een van onderstaande projectleiders. Dan is er mogelijk plek vrij voor een ander ONDB-lid.
Ze verwacht niet dat ONDB-leden direct bestellingen zullen plaatsen voor machines uit de fabriek van de Nobels Group. ‘Al zou dat natuurlijk wel mooi zijn’, lacht ze. ‘We vinden het leuk om aan ondernemers te laten zien waar we mee bezig zijn. We zijn trots op ons bedrijf en dat delen we graag. En misschien hebben de leden wel een neefje of nichtje die bij ons wil komen werken. Want net als veel andere bedrijven kunnen wij nieuwe medewerkers goed gebruiken.’
Nobels Group, Bulb Trade Park 1, Noordwijkerhout. Inloop 20 september vanaf 19.30 uur. Er is voldoende parkeergelegenheid.
Meld je tijdig af
Heb je je ingeschreven, maar kun je toch niet komen? Meld je dan uiterlijk 48 uur vóór aanvang van het event af bij een van onderstaande projectleiders. Dan is er mogelijk plek vrij voor een ander ONDB-lid.
Globale speler
Na de introductie van de potmachine in 1969 heeft Nobels de machine steeds verder verbeterd. Computertechnologie werd geïntegreerd om de werking te verbeteren en kwekers te voorzien van informatie. Daarnaast ontwikkelde Nobels andere machines voor de land- en tuinbouw. Kwekers over de hele wereld gebruiken apparaten die in Noordwijkerhout zijn gemaakt. Nobels heeft een eigen vestiging in de Verenigde Staten en dealers in onder andere Australië, Nieuw-Zeeland, China, Canada en alle grote landen in Europa.
Alles onder 1 dak
In 2018 is de Nobels Group verhuisd naar het nieuwe pand aan het Bulb Trade Park. De vier bedrijven van de groep (Nobels, Javo, Javo International en Agro Techniek) zitten bij elkaar. In de jaren daarvoor had Ber van Nobelen, zoon van Arnold, enkele bedrijven overgenomen. Op de nieuwe locatie kan de synergie optimaal worden benut. Engineering, productie, verkoop, montage en after-sales, alles zit bij elkaar.
Populair stageadres
Inclusief stagiairs werken er ongeveer 120 mensen bij het bedrijf. ‘We hebben korte lijnen met de KTS en MBO Rijnland’, vertelt Patricia. ‘We zijn een populair stagebedrijf, omdat we veel disciplines aanbieden. Niet alleen lassen, maar ook elektra, montage engineering, marketing, verkoop en financiën. We steken veel moeite in een goede begeleiding. Regelmatig komen leerlingen na hun stage bij ons in dienst, dat is een mooi resultaat.’
Familiebedrijf
Nobels is er trots op om een familiebedrijf te zijn. Aandeelhouder Ber van Nobelen is niet meer iedere dag in het bedrijf te vinden. De dagelijkse leiding is in handen van managing director Koos de Vink. Behalve de drie zussen werken er ook enkele neven in het bedrijf. Patricia: ‘Er is veel aandacht voor de sfeer in het bedrijf. Het verloop is daardoor laag. We hebben regelmatig jubilea van mensen die 12,5, 25 en zelfs 40 jaar hier werken.
Alles onder 1 dak
In 2018 is de Nobels Group verhuisd naar het nieuwe pand aan het Bulb Trade Park. De vier bedrijven van de groep (Nobels, Javo, Javo International en Agro Techniek) zitten bij elkaar. In de jaren daarvoor had Ber van Nobelen, zoon van Arnold, enkele bedrijven overgenomen. Op de nieuwe locatie kan de synergie optimaal worden benut. Engineering, productie, verkoop, montage en after-sales, alles zit bij elkaar.
Populair stageadres
Inclusief stagiairs werken er ongeveer 120 mensen bij het bedrijf. ‘We hebben korte lijnen met de KTS en MBO Rijnland’, vertelt Patricia. ‘We zijn een populair stagebedrijf, omdat we veel disciplines aanbieden. Niet alleen lassen, maar ook elektra, montage engineering, marketing, verkoop en financiën. We steken veel moeite in een goede begeleiding. Regelmatig komen leerlingen na hun stage bij ons in dienst, dat is een mooi resultaat.’
Familiebedrijf
Nobels is er trots op om een familiebedrijf te zijn. Aandeelhouder Ber van Nobelen is niet meer iedere dag in het bedrijf te vinden. De dagelijkse leiding is in handen van managing director Koos de Vink. Behalve de drie zussen werken er ook enkele neven in het bedrijf. Patricia: ‘Er is veel aandacht voor de sfeer in het bedrijf. Het verloop is daardoor laag. We hebben regelmatig jubilea van mensen die 12,5, 25 en zelfs 40 jaar hier werken.
Namens de activiteitencommissie
Van de voorzitter
MAX-imale focus . . . .
Beste Lezer,Ik heb me het afgelopen weekend wederom in het “mobiliteitsplan” van de Dutch GP gestort. In het zog van één schier oneindig oranje lint van fietsers, dat zich kleurrijk door de Noordwijkse duinen kronkelde, kwam ik beide dagen moeiteloos in Zandvoort aan. Daar had ik helemaal geen elektrische fiets voor nodig, dat ging ook probleemloos op mijn vertrouwde, al meer dan dertig jaar oude, stalen ros. Dat kostte eigenlijk helemaal geen energie, het leverde het juist op . . . .
Eenmaal in het dorp was het nog wel even goed opletten om zonder schade tussen de al maar groeiende verkeersdrukte door te manoeuvreren om bij de centrale fietsenstalling aan de boulevard te kunnen komen. Maar de focus die daar voor nodig was viel natuurlijk in het niet bij hetgeen de echte coureurs (en hun teams) die dagen aan focus moesten opbrengen . . . .
Vanaf de fietsenstalling hoefde ik me nog maar een klein kilometertje mee te laten voeren in die eindeloze, overwegend oranje (en ook deels RBR-donkerblauwe) mensenstroom naar één van de hoofdingangen van het circuit. Eén enorme, opgewonden en vrolijk lachende, mensenmassa, die vrijwel met zijn allen (ik schat toch wel minimaal 99%!!) maar voor één man naar Zandvoort gekomen waren; “hun” Max, die het “klusje” wel eventjes zou komen klaren . . . .
De druk, die dit gigantische volksfeest daarmee automatisch met zich meebrengt, moet enorm geweest zijn. En toch leek dat geen negatieve invloed op de hoofdpersoon in kwestie te hebben. Althans, totaal niet merkbaar. Het oogde voor hem gewoon weer een paar van de vele “standaard-racedagen” te zijn, die “even afgewerkt” diende te worden. Keurig meedoen aan alle verplichte zaken, mee in politie-Porsche in de driversparade om eventjes langs die enorme hoeveelheid tribunes te rijden en naar dat immense publiek te zwaaien, interviewtje hier, grapje daar, nog eventjes bij Floor Jansen langs voor het volkslied en dan . . . . helm op en gáááán . . . . Max-imale focus . . . . want daar gaat het hem toch eigenlijk vooral om; lekker ergens in de wereld anderhalf uur over een circuitje mogen scheuren, samen met je andere “race-vrienden”, om te kijken of je het nog steeds van ze kunt winnen . . . .
De focus die de tassencontrole bij de entree aan de dag legde was alleen wel wat minder dan die van Max, want slechts incidenteel kwam er iets aan meegebracht eten of drinken boven tafel om vervolgens met een grote boog in een van de klaarstaande prullenbakken te verdwijnen. En ook mijn niet geheel legale proviand kwam gewoon onopgemerkt door de “keuring” heen. Het verbaasde me dan ook niets dat direct na de overwinning van Max de lucht boven de tribunes alsnog geheel oranje kleurde van de rook van al die toch nog meegesmokkelde fakkels. Maar toen was het natuurlijk al één groot feest en maakte dat ook niets meer uit . . . .
Na de prijzenceremonie, die zich voor mijn neus afspeelde, was het Afrojack die het volksfeest nog even spetterend afsloot met een showtje op het hoofdpodium en nadat hij klaar was ging ik op enig moment maar weer eens huiswaarts om mijn focus weer geheel op het Zandvoortse verkeer te leggen. En dat was ’s middags nóg meer nodig dan ’s ochtends, want de drukte op de weg was bijna verdubbeld en ook een deel van de bestuurders zat duidelijk niet helemaal meer op het “Heineken 0.0-promilage” van de hoofdsponsor. Het “alombekende fiets-wild-west-verkeersbeeld” van Amsterdams was er niets bij. Maar ondanks die chaos had iedereen het toch gewoon naar zijn zin en bleef de onderlinge sfeer op de weg amicaal (met dank uiteraard ook aan de overwinning van Max . . . .). En eenmaal weer op het fietspad in de duinen stonden de “neuzen” (en ook de voorwielen) vanzelf weer allemaal dezelfde kant op (naar Noordwijk) en was de chaos eigenlijk alweer voorbij . . . .
Eenmaal thuis heb ik mijn focus gelijk verlegd en heb ik de tickets voor volgend jaar alweer besteld. Dan heb ik ook dan in ieder geval alweer een reden om die oude vertrouwde fiets weer eens te gebruiken . . . .
De les die we van dit weekend, en dan vooral van Max, kunnen leren is dat het hebben van een duidelijke focus op een doel een belangrijk element voor succes is. Leg de aandacht daarbij vooral op de hoofdzaken en laat je vooral niet afleiden door de bijzaken. Trek je niets aan van de gekte om je heen en blijf vooral je eigen ding doen. En door je daarbij tussentijds ook steeds volledig te focussen op elke tussenstap, die op dat moment aan de orde is (de overwinning van dat weekend), komt het uiteindelijke hoofddoel (het wereldkampioenschap) vanzelf steeds dichterbij . . . .
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB)
Vanaf de fietsenstalling hoefde ik me nog maar een klein kilometertje mee te laten voeren in die eindeloze, overwegend oranje (en ook deels RBR-donkerblauwe) mensenstroom naar één van de hoofdingangen van het circuit. Eén enorme, opgewonden en vrolijk lachende, mensenmassa, die vrijwel met zijn allen (ik schat toch wel minimaal 99%!!) maar voor één man naar Zandvoort gekomen waren; “hun” Max, die het “klusje” wel eventjes zou komen klaren . . . .
De druk, die dit gigantische volksfeest daarmee automatisch met zich meebrengt, moet enorm geweest zijn. En toch leek dat geen negatieve invloed op de hoofdpersoon in kwestie te hebben. Althans, totaal niet merkbaar. Het oogde voor hem gewoon weer een paar van de vele “standaard-racedagen” te zijn, die “even afgewerkt” diende te worden. Keurig meedoen aan alle verplichte zaken, mee in politie-Porsche in de driversparade om eventjes langs die enorme hoeveelheid tribunes te rijden en naar dat immense publiek te zwaaien, interviewtje hier, grapje daar, nog eventjes bij Floor Jansen langs voor het volkslied en dan . . . . helm op en gáááán . . . . Max-imale focus . . . . want daar gaat het hem toch eigenlijk vooral om; lekker ergens in de wereld anderhalf uur over een circuitje mogen scheuren, samen met je andere “race-vrienden”, om te kijken of je het nog steeds van ze kunt winnen . . . .
De focus die de tassencontrole bij de entree aan de dag legde was alleen wel wat minder dan die van Max, want slechts incidenteel kwam er iets aan meegebracht eten of drinken boven tafel om vervolgens met een grote boog in een van de klaarstaande prullenbakken te verdwijnen. En ook mijn niet geheel legale proviand kwam gewoon onopgemerkt door de “keuring” heen. Het verbaasde me dan ook niets dat direct na de overwinning van Max de lucht boven de tribunes alsnog geheel oranje kleurde van de rook van al die toch nog meegesmokkelde fakkels. Maar toen was het natuurlijk al één groot feest en maakte dat ook niets meer uit . . . .
Na de prijzenceremonie, die zich voor mijn neus afspeelde, was het Afrojack die het volksfeest nog even spetterend afsloot met een showtje op het hoofdpodium en nadat hij klaar was ging ik op enig moment maar weer eens huiswaarts om mijn focus weer geheel op het Zandvoortse verkeer te leggen. En dat was ’s middags nóg meer nodig dan ’s ochtends, want de drukte op de weg was bijna verdubbeld en ook een deel van de bestuurders zat duidelijk niet helemaal meer op het “Heineken 0.0-promilage” van de hoofdsponsor. Het “alombekende fiets-wild-west-verkeersbeeld” van Amsterdams was er niets bij. Maar ondanks die chaos had iedereen het toch gewoon naar zijn zin en bleef de onderlinge sfeer op de weg amicaal (met dank uiteraard ook aan de overwinning van Max . . . .). En eenmaal weer op het fietspad in de duinen stonden de “neuzen” (en ook de voorwielen) vanzelf weer allemaal dezelfde kant op (naar Noordwijk) en was de chaos eigenlijk alweer voorbij . . . .
Eenmaal thuis heb ik mijn focus gelijk verlegd en heb ik de tickets voor volgend jaar alweer besteld. Dan heb ik ook dan in ieder geval alweer een reden om die oude vertrouwde fiets weer eens te gebruiken . . . .
De les die we van dit weekend, en dan vooral van Max, kunnen leren is dat het hebben van een duidelijke focus op een doel een belangrijk element voor succes is. Leg de aandacht daarbij vooral op de hoofdzaken en laat je vooral niet afleiden door de bijzaken. Trek je niets aan van de gekte om je heen en blijf vooral je eigen ding doen. En door je daarbij tussentijds ook steeds volledig te focussen op elke tussenstap, die op dat moment aan de orde is (de overwinning van dat weekend), komt het uiteindelijke hoofddoel (het wereldkampioenschap) vanzelf steeds dichterbij . . . .
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB)
