AANKONDIGING | 19-09-2017
Welkom op Landgoed De Olmenhorst
Het leven is een appelboom, je moet alleen zelf de appels plukken*
Dinsdag 19 september zijn wij te gast bij Landgoed De Olmenhorst.
Landgoed De Olmenhorst ligt midden in de Haarlemmermeer; 18 hectare aan biologische appel- en perenboomgaarden, monumentale panden en ateliers.
Een ontspannen plek om te wandelen tussen de boomgaarden, de Landgoedwinkel te bezoeken, een terrasje te pakken, deel te nemen aan de vele activiteiten die er jaarrond georganiseerd worden en de kinderen lekker te laten spelen in de speeltuin.
In het voorjaar, als de fruitbomen hun bloesem dragen, organiseert het landgoed bijvoorbeeld de Appelparade en straks in het najaar, als de bomen hun fruit dragen, zijn er weer de Zelfplukdagen. De Olmenhorst is bovendien een unieke locatie voor een prachtige bruiloft, verjaardagsfeest of zakelijk evenement.
In het voorjaar, als de fruitbomen hun bloesem dragen, organiseert het landgoed bijvoorbeeld de Appelparade en straks in het najaar, als de bomen hun fruit dragen, zijn er weer de Zelfplukdagen. De Olmenhorst is bovendien een unieke locatie voor een prachtige bruiloft, verjaardagsfeest of zakelijk evenement.
Landgoedeigenaar Florian de Clercq zal ons vertellen over het moderne, dynamische en gevarieerde bedrijf dat het landgoed momenteel is.
We gaan zelf ook aan de slag in een aantal leuke, actieve en soms smakelijke workshops. Na een uurtje creatief bezig zijn, smaakt de aansluitende borrel vast extra goed!
Introduce's zijn van harte welkom. Aanvang: 19.30 uur.
Met fruitige groet en graag tot 19 september!
* Het leven biedt kansen, maar je moet deze wel grijpen.
Namens de activiteitencommissie
.jpg?1688027694=)
Van de voorzitter
De “lange vrijdag”
Beste Lezer,
Vaak is er die gevleugelde kreet van “tijd kun je maken, da’s gewoon een kwestie van prioriteit”, waarmee iemand aangeeft dat hij enigszins teleurgesteld is in een (nog niet) geleverde prestatie of in een voorgestelde deadline, die in zijn ogen veel te ver weg ligt . . . . .
“Tijd maken” klinkt echter veelal makkelijker dan het lijkt. Beter is het om te zorgen dat er onderweg geen, of in ieder geval zo min mogelijk, tijd verloren wordt; dan hoef je immers ook veel minder “tijd te maken”. Het gaat namelijk meestal niet mis bij het maken van de afspraak voor een deadline; dan is er altijd nog die reële verwachting dat het ook allemaal nog gehaald kan en zal worden. Het gaat meestal pas mis bij het nakomen van de afspraak zelf, want altijd komen er onderweg wel weer andere dingen tussendoor, die de optimale planning (enigszins) frustreren. Maar ook die dingen zijn op dat moment vaak nét zo belangrijk om ze toch maar even tussendoor te doen.
Ik werk de laatste tijd weer voor enkele Amerikaanse bedrijven (met soms een tijdverschil van wel 9 uur) en dan lijkt communiceren lastig. Maar door de activiteiten juist “naast elkaar”, maar wel direct aansluitend op elkaar, uit te voeren, win je dan juist tijd ten opzichte van hetzelfde project voor een Nederlands bedrijf. Iets wat je maandag aanlevert, wordt door hen op jouw maandagavond (als het bij hen gewoon overdag is) nagekeken en van commentaar voorzien, zodat je er dinsdagmorgen vroeg weer mee aan de slag kunt. In het meest optimale geval verdubbelt de werkbare tijd in zo’n week daarmee zelfs. Alleen werkt dat tijdzone-systeem natuurlijk niet met de hier gevestigde bedrijven . . . .
Dus kom je uiteindelijk toch in de positie dat er keer “tijd gemaakt” moet gaan worden, dan is de “lange vrijdag” vaak de beste oplossing. Een “lange vrijdag” loopt gewoon tot de volgende maandagmorgen 07:00 uur, zodat degene die de stukken moet ontvangen er in de daaropvolgende week toch direct nog mee aan de gang kan. En degene die de “lange vrijdag” dan kennelijk nodig heeft kan diezelfde maandag weer met nieuwe dingen beginnen, waardoor hij ook niet nóg verder uit zijn schema loopt. En ook dat geeft weer een lekker gevoel.
Je moet iemand er alleen soms wel even tijdig aan herinneren, als hij iets op vrijdag (dus vóór de maandagochtend) toegezegd heeft. Gewoon woensdag of donderdag alvast even bellen of mailen met de herinnering dat je de afgesproken spullen wel conform de afspraak verwacht te ontvangen, maar dat wat jou betreft maandag vóór 07:00 uur ook nog goed is. Dan heeft hij op dat moment nog alle tijd om ofwel zijn prioriteitstelling voor de rest van de week alsnog te herzien en al op de “echte vrijdag” te leveren ofwel alsnog voor de “lange vrijdag” te kiezen. Da’s altijd beter dan maandag pas te bellen dat iets te laat is en dan te horen krijgen: “Had dat nou even vorige week gezegd, dan had ik het van het weekend wel even opgelost . . . .”
Voordeel van zo’n “lange vrijdag”, die eigenlijk drie dagen lang is, is ook dat de eventueel benodigde extra werkuren veel gemakkelijker sociaal verantwoord inpasbaar zijn dan ergens doordeweeks. Er blijft in de regel dan echt nog wel weekend genoeg over . . . .
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB).
Ik werk de laatste tijd weer voor enkele Amerikaanse bedrijven (met soms een tijdverschil van wel 9 uur) en dan lijkt communiceren lastig. Maar door de activiteiten juist “naast elkaar”, maar wel direct aansluitend op elkaar, uit te voeren, win je dan juist tijd ten opzichte van hetzelfde project voor een Nederlands bedrijf. Iets wat je maandag aanlevert, wordt door hen op jouw maandagavond (als het bij hen gewoon overdag is) nagekeken en van commentaar voorzien, zodat je er dinsdagmorgen vroeg weer mee aan de slag kunt. In het meest optimale geval verdubbelt de werkbare tijd in zo’n week daarmee zelfs. Alleen werkt dat tijdzone-systeem natuurlijk niet met de hier gevestigde bedrijven . . . .
Dus kom je uiteindelijk toch in de positie dat er keer “tijd gemaakt” moet gaan worden, dan is de “lange vrijdag” vaak de beste oplossing. Een “lange vrijdag” loopt gewoon tot de volgende maandagmorgen 07:00 uur, zodat degene die de stukken moet ontvangen er in de daaropvolgende week toch direct nog mee aan de gang kan. En degene die de “lange vrijdag” dan kennelijk nodig heeft kan diezelfde maandag weer met nieuwe dingen beginnen, waardoor hij ook niet nóg verder uit zijn schema loopt. En ook dat geeft weer een lekker gevoel.
Je moet iemand er alleen soms wel even tijdig aan herinneren, als hij iets op vrijdag (dus vóór de maandagochtend) toegezegd heeft. Gewoon woensdag of donderdag alvast even bellen of mailen met de herinnering dat je de afgesproken spullen wel conform de afspraak verwacht te ontvangen, maar dat wat jou betreft maandag vóór 07:00 uur ook nog goed is. Dan heeft hij op dat moment nog alle tijd om ofwel zijn prioriteitstelling voor de rest van de week alsnog te herzien en al op de “echte vrijdag” te leveren ofwel alsnog voor de “lange vrijdag” te kiezen. Da’s altijd beter dan maandag pas te bellen dat iets te laat is en dan te horen krijgen: “Had dat nou even vorige week gezegd, dan had ik het van het weekend wel even opgelost . . . .”
Voordeel van zo’n “lange vrijdag”, die eigenlijk drie dagen lang is, is ook dat de eventueel benodigde extra werkuren veel gemakkelijker sociaal verantwoord inpasbaar zijn dan ergens doordeweeks. Er blijft in de regel dan echt nog wel weekend genoeg over . . . .
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB).
.jpg?1688027706=){kind=logo}
