Duurzaamheid in De Loft - Lisse

Logica is namelijk een raar fenomeen. Het is eigenlijk een zwaktebod als je een discussie denkt te kunnen beslechten met de slotzin “maar da’s toch logisch !”, want daarmee geef je feitelijk geen argument, maar diskwalificeer je juist de ‘logica van de ander’. Had die persoon het daarvoor namelijk ook al logisch gevonden dan was deze (vaak met veel ophef geuite) slotzin helemaal niet nodig geweest. Dus gaat het er vervolgens toch weer om om de ander alsnog helder en begrijpelijk uit te leggen waarom het dan ‘zó logisch’ zou moeten zijn. En pas als die logica dan aan de andere zijde ook als logica ervaren wordt is het doel bereikt.

Om die reden had het een stuk ‘logischer’ geweest als Johan Cruijff zijn statements destijds niet eindigde met ”en da’s logisch”, maar juist met “en dat vind ík nu logisch”. Dan konden wij daarna rustig de tijd nemen om zijn eraan voorafgaande, vaak onnavolgbare, bewering eerst eens rustig op ons in te laten dalen, om daarna voor onszelf de eventuele logica ervan ook te kunnen zien. En wát de uitkomst daarvan dan ook zou zijn geweest, dat maakte echt niet uit, hij zette je in ieder geval wel lekker creatief aan het denken.

Maar waar komt dan mijn eigen ‘logische denken’ vandaan? Want vaak weet je vooraf niet eens waar een discussie zal eindigen, dat hangt immers sterk van de input van alle deelnemers af. Het kan naar mijn mening dan ook alleen maar te maken hebben met de snelheid van denken en communiceren. Er vanuit gaande dat iedereen voor zichzelf sowieso in logische stapjes redeneert (je snapt jezelf immers al voordat je het hebt uitgesproken) gaat het er kennelijk om om als eerste ‘jouw logica’ te delen, zodat die bij de anderen ook als logisch (h)erkend kan worden. Gewoon alsof zij het zelf ook zo hadden kunnen bedenken. En als je de meeste stapjes dan steeds in de (elke keer weer achteraf te beoordelen) kennelijk juiste, begrijpelijke en navolgbare richting zet wordt je vanzelf als ‘logisch denkend’ persoon gezien. Maar het blijft uiteindelijk toch altijd gewoon teamwork, want het gaat er immers elke keer weer om om de uitkomst als ‘gezamenlijke logica’ te kunnen zien. Zo niet, dan word je vanzelf weer als ‘onlogisch denkend’ en dus onnavolgbaar persoon gezien. Of klinkt dat ineens weer te Cruijffiaans ?

Het streven naar de ‘gezamenlijke logica’ zou dus altijd het feitelijke doel moeten zijn. Rekening houdend met ieders input en met alle argumenten en belangen. Waarbij iedereen, zonder erop aangekeken te worden, alles zonder enige schroom ter tafel zou moeten kunnen brengen. Ook als een ander iets minder snel en iets minder verbaal vaardig is. Het is dan juist aan de ‘logische denkers’ om ook de anderen erbij te betrekken en hen de ruimte te geven die ze daarbij nodig hebben. Pas dan optimaliseer je de ideeën en kom je gezamenlijk tot de beste oplossingen . . . . dat vind ík nou logisch !!

Omdat ik op dit moment dus kennelijk nog wel ‘navolgbaar’ ben, hoop ik van harte dat jullie dat ook in grote getalen zullen doen; mij navolgen. Dus durf ook “logisch denkend” te zijn, durf ook het voortouw te nemen, durf voor je mening uit te komen, durf met en voor anderen te denken, durf zichtbaar te zijn, durf te ondernemen . . . .

Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB).