AANKONDIGING | 15-11-2016
Ambrosia Late Night
Op 15 november aanstaande gaan wij een Late Night show presenteren.
Een aantal ondernemers krijgt de mogelijkheid om zich te presenteren aan Tafel bij onze Late Night Host Danny Rietveld*) (Eigenaar ON Media bv). Op de Humberto Tan manier krijgen ondernemers de mogelijkheid om meer te vertellen over hun bedrijf en over hun ondernemerschap. Naast een uitstekend podium om te presenteren geeft het kansen om mede ondernemers te helpen in hun dagelijkse bedrijfsvoering. Een aantal gasten zijn reeds uitgenodigd maar misschien is er nog een stoeltje vrij voor jouw interessante verhaal.
*) In de uitnodiging van vorige week stond dat Dennis Captein de gastheer zou zijn. Door omstandigheden kan Dennis helaas niet aanwezig zijn. We hebben met Danny Rietveld naar onze mening een volwaardige vervanger gevonden voor Dennis.
Ambrosia F&B
De organisator van dit Evenement is Ambrosia F&B. De eigenaren Frank Godijn en Bertil Winkelmolen gaan ons verrassen in hun bestaande Restaurant Ambrosia met hapjes uit hun nieuwe Concept Chicken &Ribs dat medio november de deuren opent in de bollenstreek. De Locatie voor dit ONDB event is bij Restaurant Ambrosia en is gevestigd onder Hotel Orion op Kaag eiland.
Hotel Orion is van oudsher een school. Tegenover het hotel staat nog de oude school die nu dienst doet als woonhuis. Daarna werd het herberg “De Trekschuit”, een groepsaccommodatie voor zeilkampen en rondtrekkende fietsers en wandelaars. De huidige eigenaren hebben de herberg omgebouwd tot wat het nu is: een modern hotel met Ambrosia restaurant als smakelijk middelpunt.
*) In de uitnodiging van vorige week stond dat Dennis Captein de gastheer zou zijn. Door omstandigheden kan Dennis helaas niet aanwezig zijn. We hebben met Danny Rietveld naar onze mening een volwaardige vervanger gevonden voor Dennis.
Ambrosia F&B
De organisator van dit Evenement is Ambrosia F&B. De eigenaren Frank Godijn en Bertil Winkelmolen gaan ons verrassen in hun bestaande Restaurant Ambrosia met hapjes uit hun nieuwe Concept Chicken &Ribs dat medio november de deuren opent in de bollenstreek. De Locatie voor dit ONDB event is bij Restaurant Ambrosia en is gevestigd onder Hotel Orion op Kaag eiland.
Hotel Orion is van oudsher een school. Tegenover het hotel staat nog de oude school die nu dienst doet als woonhuis. Daarna werd het herberg “De Trekschuit”, een groepsaccommodatie voor zeilkampen en rondtrekkende fietsers en wandelaars. De huidige eigenaren hebben de herberg omgebouwd tot wat het nu is: een modern hotel met Ambrosia restaurant als smakelijk middelpunt.
De avond
Wij starten zoals altijd om 19.30 uur met een kop koffie waarna de avond om 20.00 uur van start gaat. Het is mogelijk om een ondernemer als introducé mee te nemen naar dit evenement.
De parkeermogelijkheden
De parkeermogelijkheden op het eiland zijn beperkt. De oversteek met het pondje bedraagt € 4,50 met de auto en € 1,00 met de fiets of lopend. Wij verzoeken iedereen vriendelijk om de auto te parkeren op de buitenkaag. Achter Kaagzicht bevindt zich een grote parkeerplaats. Vanaf daar is het slechts 500 meter lopen naar Restaurant Ambrosia.
Blijven slapen op de kaag
Wilt u aan het einde van de avond de oversteek met de veerdienst niet meer trotseren dan zijn hotel kamers van Hotel Orion te boeken voor € 75,00 voor een tweepersoonskamer inclusief ontbijt. Reserveren is gewenst!
Graag tot dan!
Wij starten zoals altijd om 19.30 uur met een kop koffie waarna de avond om 20.00 uur van start gaat. Het is mogelijk om een ondernemer als introducé mee te nemen naar dit evenement.
De parkeermogelijkheden
De parkeermogelijkheden op het eiland zijn beperkt. De oversteek met het pondje bedraagt € 4,50 met de auto en € 1,00 met de fiets of lopend. Wij verzoeken iedereen vriendelijk om de auto te parkeren op de buitenkaag. Achter Kaagzicht bevindt zich een grote parkeerplaats. Vanaf daar is het slechts 500 meter lopen naar Restaurant Ambrosia.
Blijven slapen op de kaag
Wilt u aan het einde van de avond de oversteek met de veerdienst niet meer trotseren dan zijn hotel kamers van Hotel Orion te boeken voor € 75,00 voor een tweepersoonskamer inclusief ontbijt. Reserveren is gewenst!
Graag tot dan!
Van de voorzitter
Een land run je nu eenmaal niet als een onderneming . . .
Beste Lezer,
Volgende week dinsdag zijn dan eindelijk de inmiddels veelbesproken Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016. Het “einde” van een bijzonder tijdperk Obama, alsmede het “einde” van twee nogal bijzondere campagnes naar deze verkiezingen toe, van twee nogal bijzondere kandidaten. En daarmee is het dan naast een “einde” vooral ook weer een nieuw “begin”, maar laten we vooral hopen dat het dan dit keer niet het “begin van het einde” is . . . .
Als je een onderneming runt heb je regelmatig te maken met vrijkomende posities, die weer opnieuw ingevuld moeten worden. Daarbij is het vooral zaak om steeds de juiste (en eigenlijk liefst ook een nóg betere) kandidaat voor de betreffende positie te kiezen. Dat doe je dan in de regel niet alleen door je serieus in de feitelijkheden van hun cv’s te verdiepen, maar dat doe je, kennelijk onbewust, vooral ook door op het eerste gevoel bij de “eerste kennismaking” af te gaan. En dat laatste blijkt achteraf soms niet altijd zo handig te zijn, want daarmee wordt er vaak toch wel eens nét iets te lang met een nét iets te roze bril naar de betreffende kandidaat gekeken en worden andere, achteraf bezien veel geschiktere, kandidaten vaak al veel te vroeg naar huis gestuurd. Gelukkig is er in zo’n geval dan meestal nog de proefperiode, die dan altijd in tweede instantie nog “redding” kan brengen . . . .
Voor de functie van President van Amerika is er echter helemaal geen sprake van een proefperiode. En ook is er daar geen enkele mogelijkheid om de gehele “sollicitatieprocedure” alsnog maar even ergens halverwege af te kunnen breken. Men zal daar nu dus door moeten met de laatste twee, nu feitelijk nog overgebleven, “serieuze” kandidaten: Hillary Clinton en Donald Trump. Het aanvankelijke goede gevoel over de “eerste kennismakingen” met deze kandidaten is al lang verdwenen en alle roze brillen zijn inmiddels ook al lang gebarsten. Het gaat er nu helemaal niet meer om wat een kandidaat nu eigenlijk wél goed kan, maar juist vooral over wat hij/zij tot nu toe allemaal niet goed heeft gedaan. Het kiezen wordt zo meer een gevalletje van: “Wie kies je vooral niét” . . . .
De één wordt afgeschilderd als een energieloze en breekbare “marionet” met een robotachtige uitstraling en een dito motoriek, die haar bed deelde met een man, die dat bed daarnaast ook nog met vele anderen deelde en die haar server deelde met een man, die die server (en daarnaast ook nog een ander, wat groter “gevalletje”) ook nog met vele anderen deelde. Terwijl ze tot die tijd toch best een behoorlijk succesvolle Minister van Buitenlandse Zaken en een behoorlijke succesvolle politica was geweest. De ander wordt juist afgeschilderd als een energievolle en onbreekbare “poppenspeler”, die op zich ook heel veel deelde, maar dan juist vooral: bedden, gunsten en (naar algemene maatstaven geoordeeld) tamelijk ongepaste Twitter- en Facebookberichten. Terwijl hij tot die tijd toch best een behoorlijk succesvolle mediaman en een behoorlijk succesvolle ondernemer was geweest . . . .
En juist in die laatste kwaliteit schuilt, mijns inziens, misschien nog wel een extra risico cq. probleem voor de Republikeinen. Een “ondernemer”, die in de “politiek” wil, is in de regel niet altijd een groot succes gebleken. Daar zijn voorbeelden te over van, ook in ons eigen land. Iemand, die altijd zelf en voor eigen risico in zijn eigen tempo over van alles en nog wat heeft mogen beslissen, moet zich nu ineens gaan conformeren aan allerlei stemmingen, meningen en spelregels van anderen, in beslissingen over anderen (en voor algemeen risico en belang) en dat alles dan ook nog eens in een véél trager tempo dan hij gewend is. Wél “machtig”, maar feitelijk “machteloos”. En zo’n situatie gaat dan in de regel al heel snel wringen, daar is die beoogde vierjaarstermijn véél te lang voor, zélfs voor "Uncle Donald"; daar is de lol voor hem zó vanaf. Hoe goed bedoeld zijn drang naar het verbeteren van Amerika (én van de wereld) ook is. Je snapt eigenlijk niet dat ze binnen de Republikeinse Partij niet een klein beetje verder vooruitgedacht hebben voordat ze met z’n allen hun een-na-laatste “mede-sollicitant” naar huis stuurden en definitief voor Donald kozen. Want een land bestuur je nu eenmaal niet als een onderneming. En dát, terwijl “regeren” in de regel toch altijd eerst nog bij “vooruitzien” zou moeten beginnen . . . .
Mij hebben ze, kennelijk gelet op mijn ondernemende geest, vijfentwintig jaar geleden gelukkig wel op tijd gewaarschuwd dat áls ik eenmaal op een gemeentehuis zou gaan werken er maar twee opties zouden zijn. Ofwel ik zou binnen een maand “burgemeester” zijn, ofwel ik zou binnen een maand en gevalletje “eindrang bereikt” zijn. En men ging er daarbij stellig vanuit, dat dat in mijn geval dan toch écht wel die laatste optie zou gaan worden . . . .
Bij Donald Trump is die waarschuwing kennelijk nooit geweest en gaat hij dus nog stellig voor de eerste optie, namelijk die van “burgemeester”. Daarom is het nu aan Amerika zelf om dinsdag gezamenlijk dié president te kiezen, die het land kennelijk verdient. Laten we vooral hopen dat het uiteindelijk toch nog die president wordt, die ondanks de wat rumoerige start van vóór de verkiezingen, alsnog onverwacht in zijn/haar nieuwe baan zal excelleren en waar we over vier jaar alleen de goede dingen nog maar van willen herinneren . . . .
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB)
Voor de functie van President van Amerika is er echter helemaal geen sprake van een proefperiode. En ook is er daar geen enkele mogelijkheid om de gehele “sollicitatieprocedure” alsnog maar even ergens halverwege af te kunnen breken. Men zal daar nu dus door moeten met de laatste twee, nu feitelijk nog overgebleven, “serieuze” kandidaten: Hillary Clinton en Donald Trump. Het aanvankelijke goede gevoel over de “eerste kennismakingen” met deze kandidaten is al lang verdwenen en alle roze brillen zijn inmiddels ook al lang gebarsten. Het gaat er nu helemaal niet meer om wat een kandidaat nu eigenlijk wél goed kan, maar juist vooral over wat hij/zij tot nu toe allemaal niet goed heeft gedaan. Het kiezen wordt zo meer een gevalletje van: “Wie kies je vooral niét” . . . .
De één wordt afgeschilderd als een energieloze en breekbare “marionet” met een robotachtige uitstraling en een dito motoriek, die haar bed deelde met een man, die dat bed daarnaast ook nog met vele anderen deelde en die haar server deelde met een man, die die server (en daarnaast ook nog een ander, wat groter “gevalletje”) ook nog met vele anderen deelde. Terwijl ze tot die tijd toch best een behoorlijk succesvolle Minister van Buitenlandse Zaken en een behoorlijke succesvolle politica was geweest. De ander wordt juist afgeschilderd als een energievolle en onbreekbare “poppenspeler”, die op zich ook heel veel deelde, maar dan juist vooral: bedden, gunsten en (naar algemene maatstaven geoordeeld) tamelijk ongepaste Twitter- en Facebookberichten. Terwijl hij tot die tijd toch best een behoorlijk succesvolle mediaman en een behoorlijk succesvolle ondernemer was geweest . . . .
En juist in die laatste kwaliteit schuilt, mijns inziens, misschien nog wel een extra risico cq. probleem voor de Republikeinen. Een “ondernemer”, die in de “politiek” wil, is in de regel niet altijd een groot succes gebleken. Daar zijn voorbeelden te over van, ook in ons eigen land. Iemand, die altijd zelf en voor eigen risico in zijn eigen tempo over van alles en nog wat heeft mogen beslissen, moet zich nu ineens gaan conformeren aan allerlei stemmingen, meningen en spelregels van anderen, in beslissingen over anderen (en voor algemeen risico en belang) en dat alles dan ook nog eens in een véél trager tempo dan hij gewend is. Wél “machtig”, maar feitelijk “machteloos”. En zo’n situatie gaat dan in de regel al heel snel wringen, daar is die beoogde vierjaarstermijn véél te lang voor, zélfs voor "Uncle Donald"; daar is de lol voor hem zó vanaf. Hoe goed bedoeld zijn drang naar het verbeteren van Amerika (én van de wereld) ook is. Je snapt eigenlijk niet dat ze binnen de Republikeinse Partij niet een klein beetje verder vooruitgedacht hebben voordat ze met z’n allen hun een-na-laatste “mede-sollicitant” naar huis stuurden en definitief voor Donald kozen. Want een land bestuur je nu eenmaal niet als een onderneming. En dát, terwijl “regeren” in de regel toch altijd eerst nog bij “vooruitzien” zou moeten beginnen . . . .
Mij hebben ze, kennelijk gelet op mijn ondernemende geest, vijfentwintig jaar geleden gelukkig wel op tijd gewaarschuwd dat áls ik eenmaal op een gemeentehuis zou gaan werken er maar twee opties zouden zijn. Ofwel ik zou binnen een maand “burgemeester” zijn, ofwel ik zou binnen een maand en gevalletje “eindrang bereikt” zijn. En men ging er daarbij stellig vanuit, dat dat in mijn geval dan toch écht wel die laatste optie zou gaan worden . . . .
Bij Donald Trump is die waarschuwing kennelijk nooit geweest en gaat hij dus nog stellig voor de eerste optie, namelijk die van “burgemeester”. Daarom is het nu aan Amerika zelf om dinsdag gezamenlijk dié president te kiezen, die het land kennelijk verdient. Laten we vooral hopen dat het uiteindelijk toch nog die president wordt, die ondanks de wat rumoerige start van vóór de verkiezingen, alsnog onverwacht in zijn/haar nieuwe baan zal excelleren en waar we over vier jaar alleen de goede dingen nog maar van willen herinneren . . . .
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB)
