ONDB presenteert: Inspirerend Rabobank met ONDB

Je kijkt nog eens een keer opnieuw, omdat je het eerst niet direct gelooft, maar daar komen die verdwenen spullen dus echt niet mee terug; weg is gewoon weg. Dan de Politie maar gebeld. Nou, die rukken daar dus niet meer standaard voor uit. Pas na heel lang aandringen kwamen er twee agenten van het streekbureau uit Lisse om de boel op te nemen. Gelet op de autosporen, in het gras van de poort tussen de twee huizen die naast mij staan, waren de dieven met hun vrachtauto via het voetpad achteruit tot aan het park gereden om van daar af per keer steeds ruim vijftig meter heen en terug te lopen om via de voor- en zijtuin over het grindpad onze spullen op te komen halen. En dat dan een keer of tien. Op zich een prestatie, want zowel onze buren als wij hebben niets gehoord, maar dan moet je toch wel héél erg brutaal zijn . . . . 

Gelijk de verzekering maar ingeschakeld (gelukkig viel het onder de dekking) en een zelfde nieuwe loungeset besteld, want over twee weken hebben we een tuinfeest in verband met ons 25-jarige huwelijksfeest. Uit voorzorg ook maar gelijk de zijtuin afgedicht met een afscheiding, want ja, als die nieuwe set straks komt is het wel erg prettig als die dan wél blijft staan . . . .

Vrijdagavond, uitrustend van het klussen aan de schutting, toch maar weer voor de zoveelste keer op Marktplaats gezocht naar een "Exotan loungeset" en ja hoor, daar stond hij. Onze eigen, uit duizenden herkenbare, loungeset keurig gefotografeerd in een mooie opstelling en voor maar € 2.500,-- op te halen in IJmuiden. De verkoper, "Harry L", nodigde je van harte uit om snel zijn 06-nummer te bellen. Gelijk het politiebureau in Lisse gebeld, maar die doen daar dus niet mee. "Nee meneer, dan moet u eerst zelf contact leggen met de verkoper om daarna vast te kunnen stellen dat het uw loungeset is en dan kunt u daarna ons bellen . . . . ". Maar ik hoef toch geen mes in mijn rug van beroepscriminelen en ik ben toch zeker geen Alberto Stegeman . . . .

Nu waren de omgevingsfactoren van de vier foto's  vrij kenmerkend en binnen één zoekopdracht op internet had ik de locatie achterhaald waar de loungeset gefotografeerd (en, uit de foto's afleidend, ook opgeslagen) was. Zonder enige twijfel bij de self-storage van Bart Box in de Ampèrestraat in IJmuiden; inclusief de geopende opslagbox herkenbaar in beeld. Maar ook dat wil de Politie dus niet weten: "Nee, daar kunnen we niets mee, u moet echt zelf contact met de verkoper leggen en dan pas kunnen wij eventueel komen . . . . "

Dan heb je een vrijwel volledig sluitende zaak, die, gezien de diverse aanbiedingen van "Harry", veel meer gestolen loungesets betreft, en dan gebeurt er nog steeds niets mee. Maar zó komt "Harry" daar toch niet mee weg. Dus alsnog maar een directe mail gestuurd naar de twee agenten, die bij ons thuis langs geweest waren, met alle bewijsfoto's van loungeset (inclusief een beschrijving van de voor iedereen herkenbare kenmerken) en van de locatie. Een locatie, die ook nog eens vol hangt met camera's, dus als je snel genoeg bent is er nog voldoende bewijs beschikbaar van alle handelingen bij en rondom de self-storage en de opslagbox. Nou, ook dat is dus nog steeds niet genoeg. "U kunt dit zelf wel bewijs vinden, maar wij kunnen daar nog steeds niet zoveel mee, zoiets kost nu eenmaal héél veel tijd; daar beginnen we niet aan."  Dan het bureau in IJmuiden maar bellen of die een mailadres hebben om daar de mails met alle bewijslast ook nog maar eens heen te kunnen sturen. En ook dat lukt dus niet . . . . wéér zo'n afwerend gebaar. "Nee meneer, we geven nu eenmaal geen mailadressen en u bent toch echt zelf aan zet om het contact te leggen . . . ."

"Ze zeggen altijd dat de Politie je beste vriend is, maar dan moet je kennelijk wel crimineel zijn.", denk ik nog. Maar toch besluit ik zondagavond nog één allerlaatste poging te wagen. Via de website van de Politie kom ik uit bij de wijkagent van het havengebied in IJmuiden. En op die website staat een digitaal invulformulier, met onderaan de gevleugelde woorden "waakzaam en dienstbaar", dus dat biedt alle vertrouwen dat het toch nog goed komt . . . .

Met een beetje knippen en plakken heb ik daar de volledige mail aan de Lissese agenten maar op gedeponeerd, tezamen met één begeleidende vraag: Stuur mij alstublieft een mailadres waar ik mijn onderbouwing met bewijsfoto's kwijt kan." Maar ook daar komt tot in de volgende middag weer geen enkele reactie op. Ik besluit tenslotte nog één keer politiebureau van IJmuiden via het algemene politienummer (0900-8844) te bellen om ze nog één keer te vragen of er eventueel nog een antwoord op mijn bericht gaat komen en terwijl ik aan de eerste "8" toe ben gaat mijn mobiel. Een politieagente van de IJmuidense Politie met de boodschap dat ze in de betreffende opslagbox staat, maar dat mijn loungeset er niet meer staat. Wel staan er nog andere spullen, waaronder twee ligbedden, of ik die eventueel zou kunnen identificeren. En ja hoor, dat lukt . . . .

Ze zullen me later nog bellen hoe het allemaal af zal lopen, want het onderzoek is nu pas gestart. Of ik mijn loungeset en mijn ligbedden ooit nog terug zal zien is nog maar de vraag, daar moeten dan eerst de nieuwe kopers en/of de dief "afstand van doen", maar voorlopig is "Harry" wel tegen de lamp gelopen. Ik heb er alleen wel héél veel (en in mijn ogen veel te veel) weerstand voor moeten overbruggen . . . .

"Case closed" zou je denken, maar dat hoop ik niet. Het zou mooi zijn als dit een voorbeeld zou zijn om de Politie slagvaardiger en doortastender in dit soort zaken te kunnen laten opereren. Zowel qua initiatief als qua bevoegdheden. Het is toch belachelijk dat ik hier zelf de volhardende Baantjer in heb moeten uithangen. Jammer alleen, dat ik niet eens naar het café van Lowietje geweest ben, maar gelukkig was dit wel de eerste aflevering zonder lijk . . . .
           
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB)