AANKONDIGING | 21-06-2016
ONDB Sloepentocht
Dinsdag 21 juni a.s. zal weer in het teken staan van de jaarlijks druk bezochte ONDB sloepentocht bij Olympia Charters in Warmond. Voor de snelle beslissers is er nog een beperkt aantal plaatsen beschikbaar dus wees er snel bij en meld je aan!
Vanaf 18.00u willen wij jullie welkom heten bij Olympia om vervolgens te genieten van een heerlijke maaltijd, verzorgd door Paul Steenkist van CoCuisine Sassenheim en Frank Borst van Bon Appetit Catering.
Vervolgens zal Patrick Kerkvliet van Olympia Charters er voor zorgen dat om 19.30 uur de boten klaarliggen om richting de Leidse grachten te vertrekken. Na ongeveer 2 à 2.5 uur varen komen we weer terug in Warmond alwaar we onder het genot van een drankje verder kunnen netwerken.
Vervolgens zal Patrick Kerkvliet van Olympia Charters er voor zorgen dat om 19.30 uur de boten klaarliggen om richting de Leidse grachten te vertrekken. Na ongeveer 2 à 2.5 uur varen komen we weer terug in Warmond alwaar we onder het genot van een drankje verder kunnen netwerken.
Net als andere jaren zal het weer tot laat gezellig blijven. Schrijf je snel in, want we zullen wel snel vol zitten. Er is slechts plaats voor maximaal 100 mensen.
Tot slot zullen er een tweetal huishoudelijke regels van kracht zijn, namelijk:
Tot slot zullen er een tweetal huishoudelijke regels van kracht zijn, namelijk:
- Door het maximaal aantal aanmeldingen is er voor gekozen dat er geen introduceés aangemeld/meegenomen mogen worden.
- Daarnaast zullen wij diegene, die zich wel heeft aangemeld maar niet komt opdagen een no show fee à €30,- ex BTW doorbelasten. Dit omdat er wel kosten gemaakt worden voor deze aanmeldingen. Natuurlijk gaan we ervan uit dat dit niet nodig hoeft te zijn.
Namens de activiteitencommissie
Van de voorzitter
Lang leve de roze bril . . . .
Beste Lezer,
De laatste maanden zijn er weer heel wat bijzondere sportprestaties geleverd door enkele van “onze” Nederlandse sporters. En dan viert het chauvinisme gelijk weer hoogtij . . . .
Dat “tijdperk van de roze bril” (of is het nu juist een “oranje bril” ?) begon al in de Giro d’Italia, die dit jaar ook nog in Nederland startte. Vanaf het begin konden we daar “onze” Tom Dumoulin gelijk al in het roze zien rijden en toen die na een poosje zijn leiderstrui kwijt was kwam daar binnen enkele dagen ineens weer “onze” Steven Kruijswijk aangefietst. Drie keer achter elkaar de tweede plaats in een etappe halen betekende dat “het roze” hem “muurvast” om de schouders zat; met wel drie minuten voorsprong op de rest. Simpel doorredenerend kon zijn voorsprong eigenlijk alleen nog maar groeien en hadden “we”, na Jan en Joop, eindelijk weer eens die zo lang gekoesterde “eigen” rondewinnaar op het podium staan. Alleen nog even de finish halen. Wel jammer dat hij dan uiteindelijk in een flauwe bocht naar links toch nog in een sneeuwmuur belandde . . . .
Afgelopen zondag was de Grand Prix van Monaco. Normaal gesproken “een defilé van een stuk of twintig keurig achter elkaar aan rijdende raceauto’s”, waarbij de finish-volgorde doorgaans al bij de eerste bocht vaststond (dit eigenlijk alleen nog los van de eventuele uitvallers). Inhalen was er al jarenlang praktisch onmogelijk, maar ook dat is nu ineens helemaal anders. Met “onze” Max Verstappen op de baan, die nu eindelijk in een “échte” auto rijdt, werd er door hem wel twaalf plekken ingehaald in maar dertig ronden; dus van plek eenentwintig naar plek negen. Simpel doorredenerend zou hij dan dus al vanaf ronde vijftig (van de achtenzeventig) op kop moeten kunnen rijden, om die plek daarna natuurlijk nóóit meer af te staan. Alleen nog even de finish halen. Wel jammer dat hij dan uiteindelijk in een flauwe bocht naar links toch nog in een vangrail belandde . . . .
Op Roland Garros hebben we op dit moment “onze” Kiki Bertens aan de slag. Ze is rechtstreeks door komen lopen uit Neurenberg, waar ze ook al twee titels meenam. Inmiddels slaat ze ook op het Grand Slam-toernooi van Parijs weer iedereen van de baan. Of haar tegenstanders nu wel of niet hoog op de wereldranglijst staan, het maakt haar allemaal niets uit; zelfs de gezusters Williams gingen al aan de zegekar. Zestien overwinningen op rij in zestien dagen. Simpel doorredenerend zou ze dan volgend weekend al in Parijs zegevieren en zou ze eind januari, na Wimbledon, de US Open en de Australian Open, al haar eerste Grand Slam behaald hebben. Zeker als je je beseft dat er op de tennisbaan helemaal geen bochten naar links zijn (en ook geen sneeuwmuren of vangrails) . . . .
Toch zal ook dit succes waarschijnlijk wel eerder eindigen en hoogstwaarschijnlijk ook nog voordat de eindoverwinning in Parijs al bereikt is. Maar dat geeft helemaal niets, want wat is er mooier dan er nu al volop van te genieten; gewoon zolang het duurt en gewoon omdat het nu ook allemaal al “verrassend” goed is.
De komende EK Voetbal gaan we niet nóg een keer de euforie van het afgelopen WK Voetbal (derde; dus eigenlijk “bijna” eerste) beleven; we doen dit keer immers niet eens mee. Maar toch zal het ook deze keer weer een mooie en hopelijk ook heel “verrassende” sportzomer gaan worden. Of het nu met atletiek, golf, tennis, handbal, turnen, boksen of welke andere (al of niet Olympische) sport dan ook is. Ik kijk er nu al naar uit. Uiteraard met mijn “oranje bril” binnen handbereik . . . .
Sport en ondernemen hebben veel met elkaar gemeen. Elke dag weer opnieuw trachten om jezelf te verbeteren en elke dag er weer vól voor gaan. Goed leren omgaan met zowel winst als verlies; met respect voor het spel, de spelregels en de tegenstanders. En vooral ook: doen waar je goed in bent en doen wat je (misschien daarom wel) ook leuk vindt. Want ook bij het ondernemen is het, net als bij het sporten, meestal toch ook gewoon die “uit de hand gelopen hobby” . . . .
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB)
Afgelopen zondag was de Grand Prix van Monaco. Normaal gesproken “een defilé van een stuk of twintig keurig achter elkaar aan rijdende raceauto’s”, waarbij de finish-volgorde doorgaans al bij de eerste bocht vaststond (dit eigenlijk alleen nog los van de eventuele uitvallers). Inhalen was er al jarenlang praktisch onmogelijk, maar ook dat is nu ineens helemaal anders. Met “onze” Max Verstappen op de baan, die nu eindelijk in een “échte” auto rijdt, werd er door hem wel twaalf plekken ingehaald in maar dertig ronden; dus van plek eenentwintig naar plek negen. Simpel doorredenerend zou hij dan dus al vanaf ronde vijftig (van de achtenzeventig) op kop moeten kunnen rijden, om die plek daarna natuurlijk nóóit meer af te staan. Alleen nog even de finish halen. Wel jammer dat hij dan uiteindelijk in een flauwe bocht naar links toch nog in een vangrail belandde . . . .
Op Roland Garros hebben we op dit moment “onze” Kiki Bertens aan de slag. Ze is rechtstreeks door komen lopen uit Neurenberg, waar ze ook al twee titels meenam. Inmiddels slaat ze ook op het Grand Slam-toernooi van Parijs weer iedereen van de baan. Of haar tegenstanders nu wel of niet hoog op de wereldranglijst staan, het maakt haar allemaal niets uit; zelfs de gezusters Williams gingen al aan de zegekar. Zestien overwinningen op rij in zestien dagen. Simpel doorredenerend zou ze dan volgend weekend al in Parijs zegevieren en zou ze eind januari, na Wimbledon, de US Open en de Australian Open, al haar eerste Grand Slam behaald hebben. Zeker als je je beseft dat er op de tennisbaan helemaal geen bochten naar links zijn (en ook geen sneeuwmuren of vangrails) . . . .
Toch zal ook dit succes waarschijnlijk wel eerder eindigen en hoogstwaarschijnlijk ook nog voordat de eindoverwinning in Parijs al bereikt is. Maar dat geeft helemaal niets, want wat is er mooier dan er nu al volop van te genieten; gewoon zolang het duurt en gewoon omdat het nu ook allemaal al “verrassend” goed is.
De komende EK Voetbal gaan we niet nóg een keer de euforie van het afgelopen WK Voetbal (derde; dus eigenlijk “bijna” eerste) beleven; we doen dit keer immers niet eens mee. Maar toch zal het ook deze keer weer een mooie en hopelijk ook heel “verrassende” sportzomer gaan worden. Of het nu met atletiek, golf, tennis, handbal, turnen, boksen of welke andere (al of niet Olympische) sport dan ook is. Ik kijk er nu al naar uit. Uiteraard met mijn “oranje bril” binnen handbereik . . . .
Sport en ondernemen hebben veel met elkaar gemeen. Elke dag weer opnieuw trachten om jezelf te verbeteren en elke dag er weer vól voor gaan. Goed leren omgaan met zowel winst als verlies; met respect voor het spel, de spelregels en de tegenstanders. En vooral ook: doen waar je goed in bent en doen wat je (misschien daarom wel) ook leuk vindt. Want ook bij het ondernemen is het, net als bij het sporten, meestal toch ook gewoon die “uit de hand gelopen hobby” . . . .
Hans Zwetsloot
(voorzitter ONDB)
